کد مطلب:149439 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:112
کراهت ابا عبدالله از شروع به قتال
بعد از آنكه امام حسین علیه السلام و «حر» به نینوا رسیدند و نامه ی عبیدالله رسید كه: «اما بعد فجعجع بالحسین حتی یبلغك كتابی و یقدم علیك رسولی، فلا تنزله الا بالعراء فی غیر حصن و علی غیر ماء» [1] زهیر پیشنهاد كرد كه الآن با اینها بجنگیم. ابا عبدالله فرمود: «انی أكره ان ابدأهم بالقتال» [2] امام حسین یكی از مبادی و اصولش عدم شروع به جنگ بود. (قصه ی علی علیه السلام و كشتن كریب بن الصباح و خواندن آیه ی «الشهر الحرام بالشهر الحرام و الحرمات قصاص» [3] - لو لم تبدؤنا ما بدأناكم).
[1] [كار را بر حسين تنگ گير تا نامه ام به دست برسد و فرستاده ام نزد تو آيد، و از او جدا مشو تا اينكه او را در سرزمين خشك بي پناهگاه و بي آبي فرود آوري.].
[2] [من خوش ندارم كه آغازگر جنگ با آنها باشم.].
[3] بقره / 194.